मैले चाहे अगालोमा............

मैले चाहे अगालोमा तिमी आइ बस्तौ होला
कलेजिको छेउमै राखी लगन गाथो कस्तौ होला । ।

Read More

Senser mobile

मोबाइल टेलिफोनको प्रयोगबाट आपराधिक क्रियाकलाप, धम्की, फिरौती रकम माग्ने जस्ता प्रवृत्ति व्यापक रूपमा बढेपछि सरकारले मोबाइल टेलिफोन कम्पनीहरुलाई शंकास्पद नम्बर प्रयोग भएको स्थान पत्ता लगाउने प्रविधि किन्न निर्देशन दिएको छ । आपराधिक क्रियाकलापमा मोबाइल टेलिफोनको प्रयोग वढि भएको देखिएपछि हालै मुख्यसचिव भोजराज घिमिरेले नै टेलिफोन सेवा प्रदायक कम्पनीहरुलाई बोलाएर त्यस्तो सफ्टवेयर किनेर प्रविधि जडान गर्न निर्देशन दिएको जनाइएको छ । नेपाल टेलिकम, स्पाइसएसटिएम सञ्चारका सहित चारवटै मोवाइल सेवा प्रदायक कम्पनिका प्रतिनिधि सहभागी उच्च अधिकारीले सरकारको निर्देशनअनुसार आपराधिक घटना रोकथाम गर्न त्यस्तो प्रविधि जडान गर्ने प्रतिवद्धता जनाएका थिए । नेपाल, युटिएलआपराधिकक्रियाकलापमासंलग्नले मोबाइलटेलिफोनलाई दुरुपयोगगरेर धम्क्याउने अपहरण गर्ने गरिरहदा पनि कहाँ बसेर सम्पर्क भइरहेको छ भनेरपत्ता लगाउने उपकरण अहिलेसम्म मोबाइल टेलिफोन कम्पनीहरुले राखेका छैनन्। हालै ख्याति हत्या प्रकरणमा पनि अभियुक्त विरेन प्रधानले मोबाइल फोनकोप्रयोग गरेर फिरौती रकम असुलेका थिए । मोबाइल फोनबाट तथानाम गाली गर्ने धम्की दिने अपहरणकोयोजनासमेत बनाउने प्रहरीको विभिन्न अनुसन्धानले देखाएको छ । नेपाल टेलिकमसंग मात्र आपराधिकक्रियाकलापमा प्रयोग भएको आशंकामा प्रहरीले दैनिक कम्तीमा आधा दर्जन मोबाइल फोनका ग्राहकको विवरणमाग्ने गरेपनि कुन मोबाइल कहाँबाट प्रयोग भैरहेको छ भन्ने विषयमा भने जानकारी दिन टेलिकमसँग सफ्टवेयरछैन। स्पाइस नेपालले भने केही समयअघि देखिनै यस्तो सेवा सुरु गरिसकेको छ। मेरो मोबाइलको प्रयोग गरेरविशेषगरी तराईमा धम्की फिरौती असुली हुन थालेपछि यो कम्पनीले प्रविधि जडान गरेको हो । यो उपकरणलेशंकास्पद मोबाइल नम्बरबाट भएका कुराकानी स्वचालित रुपमा रेकर्ड समेत गर्नेछ। विदेशमा मोबाइल सेवाप्रदायकहरुले सुरुमै यस्तो उपकरण जडान गरेका हुन्छन् । यद्यपी नेपालकै सबैभन्दा ठूलो र धेरै मोबाइलका ग्राहकरहेको नेपाल टेलिकमले भने अहिलेसम्म यस्तो सफ्टवेयर राखेको छैन ।‘सरकारको निर्देशनअनुसार टेलिकमलेयस्तो उपकरण किन्ने प्रक्रिया अघि बढाइसकेको छ’- टेलिकमका एक उच्च अधिकारीले भने ।

Read More

नेपाली कला सस्कृती छाड्दै

पश्चिमा खुला समाज र डिजिटल प्रविधिको सुविधाबाट प्रेरित नेपाली युवाहरू आफ्नै अश्लील भिडियो रेकर्ड गरी आनन्द लिँदैछन् । सहरिया तन्नेरीहरू मात्र होइन, ग्रामीण युवायुवतीहरूसमेत यौन स्वच्छन्दताको राजमार्गमा खुला विचरण गरिरहेका छन् साइबर क्याफेको च्याटको कुनो, फेसबुकमार्फत फोन साटासाट गरेर घण्टौं फोनसेक्समा आनन्द लिनेहरू पनि छन् । रातभर वेबक्यामको सहायताले भिडियो सेक्सको आनन्द लिने, घण्टौं पोर्नोसाइट एवं आफ्नै अश्लील चलचित्रको स्वादमा लिप्त रहने युवायुवतीको संख्या बढ्दै गएको छ । यौनसम्बन्धलाई शारीरिक प्यास मेटाउने माध्यमका रूपमा मात्र लिनेहरूको जमात बढिरहेको छ । डान्सबार र रेस्टुराँहरूमा पुग्ने र स्टेजमा नर्तकीले लुगा फुकाल्दै जाँदा जिब्रो टोक्ने नेपाली युवाहरू नेपाली जोडीको रतिक्रीडा हेर्दै रमाउन थालेका छन् । उनीहरू पश्चिमा शैलीका अश्लील भिडियोहरूभन्दा लजालु नेपाली युवतीसँग रेकर्ड गरिएका अश्लील चलचित्रतिर आकषिर्त हुँदैछन् । यस्ता चलचित्र केही नितान्त व्यक्तिगत मनोरञ्जन र केही व्यवसायिक हिसाबले बनाइएका छन्, जसलाई डिजिटलमय प्रविधिले सबैको हातहातमा पुर्‍याएको छ ।

एक दशकअघि लुकीलुकी अश्लील चलचित्र हेर्ने नेपालीहरूका कम्प्युटरका हार्डडिक्स, मोबाइल र आइपोडको मेमोरीमा आफ्नै अनुहारका यस्ता चलचित्र प्रशस्त भेटिन थालेका छन् । लुकीलुकी यस्ता चलचित्र बनाउने र शयनकक्षमा त्यसकै सिको गर्नेहरू पनि बढ्दैछन् । यौन र विवाह भन्ने कुरा अहिलेको जोडीलाई धेरै महत्त्वको विषय रहेन । यौनसम्बन्ध लोग्ने वा स्वास्नीसँग मात्र राख्नुपर्ने नेपाली समाजको पुरातन मान्यतामा परिवर्तन आउन थालेको छ । नेपाली समाजमा पारपाचुके र पुनःविवाहले मान्यता पाउने क्रम पनि बढ्दैछ ।
कञ्चनपुरकी एक युवतीले तीन वर्षसम्म लगातार तीन जनासँग सम्बन्ध कायम गरिन् । पोखरा, काठमाडौं र धनगढीका तीन युवकसँगको सम्बन्धपछि उनले अन्ततः काठमाडांैको एक युवकसँग लगनगाँठो कसिन् । उनले विवाह गरेपछि धनगढी र पोखराका युवकले आफ्नी Girl-friend भएको भन्दै बेला-बेलामा भएका शारीरिक सम्बन्धहरूका बारेमा उनका पतिलाई भने, तर उनले सहज रूपमा आफूलाई हिजो जे गरेको भए पनि श्रीमतीका रूपमा स्वीकार्य रहेको बताए । यो श्रीमतीसँग हिँड्दैमा शंका गर्ने नेपाली समाजको परिवर्तित सन्दर्भको परिचायक घटना हो । 'उसले मसँग कैयौं रात बिताएकी छे । शारीरिक सम्बन्ध कति पटक भयो भन्ने गनेर साध्य छैन, तर उसको लोग्नेलाई यसको कुनै परवाह छैन,' उनका एक पूर्व ब्वाइप|mेन्डले बताए ।
यस्ता घटना नेपाली समाजको बदलिएको यौनजीवनका लागि अब नौला कुरा रहेनन् । प्लस टु जीवनका दुई वर्षमा ५ जना Girl friends सँग सयौँ पटक डेटिङ हिँडेका समीर पशुपतिदेखि नगरकोट हुँदै चोभारसम्म पुगेका छन् । समीर भन्छन्, 'आज एक जनासँग गइन्छ भोलि अर्कोसँग जानुपर्छ, के गर्ने एक जनासँगको सम्बन्ध 'लङ लास्टिङ' बनाउन सकिँदैन । उनको विचारमा पछिल्लो जेनेरेसन प्रेम र विवाहको मामिलामा फरक सोच राख्छ । उनको अनुभवमा टिनएजरहरूको सोचमा व्यापक परिवर्तन आएको छ । प्रेम र विवाहको परिभाषा बदलिएको छ । क्षणिक मनोरञ्जनका लागि प्रेम गर्नेहरू बढ्दै गएका छन् । राजधानीका प्लस टुदेखि स्नातक तहका क्याम्पसहरूसम्म यस्तै प्रेमको बोलवाला छ ।
गोदावरीमा सानो खुद्रा पसल चलाएर बसेका हरि बस्नेत प्रेम र यौनप्रति उदार बन्दै गएको नयाँ पुस्ताका बारेमा भन्छन्, 'अब एक अर्कालाई चुम्बन गर्नु, अँगालोमा कस्नु, स्पर्शमा रमाउनु नयाँ कुरा रहेन ।' उनले दैनिक ५० भन्दा बढी जोडी गोदावरी क्षेत्रका रूखहरूमा बसेर मायाप्रीति साट्ने बताउँदै भने, 'रूख र एकान्त परेका खाल्डाहरूमा चुम्बन र स्पर्शमा रमाइरहेका हुन्छन् । ६० वर्ष कटेका बस्नेतले नेपाली युवायुवतीहरूमा केही वर्षयता यस्तो खुलापन निकै बढेको बताए ।

पश्चिमा संस्कृतिप्रति आकषिर्त हुँदै गएको नयाँ पुस्ता यौन स्वच्छन्दताको खोजीमा छ । यौन उत्तेजक औषधीहरू सेवन गरी मसाज सेन्टर र राजधानीका कोठीहरूमा लामो समयसम्म यौनको स्वाद लिनेहरू पनि छन् ।
धरानका विजय सातामा दुई दिन राजधानीका यौनकेन्द्रहरूमा पुग्छन्, जसमा उनी लामो समयसम्म रतिक्रीडामा रहन औषधी सेवन गर्छन् । विजय भन्छन्, 'औषधी प्रयोग गर्दा लामो समयसम्म यौनसम्पर्क गर्न सकिन्छ ।' तर यस्ता कतिपय औषधीले यौनाङ्गलाई कमजोर एवं दुव्यर्सनी बनाउने कुरातिर भने उनी पूरै अनभिज्ञ छन् । पश्चिमी यौनजीवन र अङ्ग्रेजी चलचित्रको अन्धनक्कल गर्ने दुस्साहसी युवाजमातले दीर्घकालीन परिणामलाई भन्दा क्षणिक सन्तुष्टिलाई केन्द्रमा राख्ने हुनाले पनि धेरै युवा विजयकै बाटोमा छन् ।

यौन उदारताको परिणति

उदार यौनजीवनले नेपाली सामाजिक जीवनका हरेक पक्षमा समस्या पनि जन्माइरहेको छ । शारीरिक सम्बन्ध भैसकेपछि कैयौँ युवतीले आत्महत्याको बाटो रोजिरहेका छन् । केटाहरू पनि प्रेममा धोका खाएपछि यही बाटो पछ्याइरहेका छन् ।

असुरक्षित यौनसम्बन्धका कारण पछिल्लो समयमा गर्भ तुहाउनेहरू पनि बढ्न थालेका छन् । १४ वर्षका युवतीहरू पनि गर्भ तुहाउन आएको एक प्रसूति विशेषज्ञले बताए । उनले भने, 'यौन उदारताको परिणति हो यो ।' यसले पनि यौन उदारताले निम्त्याउने परिणामलाई देखाएको छ ।

Read More

Windows 7

Julie Larson-Green is relieved. As corporate vice president of
"Windows Experience" at Microsoft, she has just overseen the successful
launch of Microsoft's new operating system, Windows 7.
The software, which went on sale last month, has been a hit with both
computer users and technology experts: early sales of the new operating
system are 234 per cent higher than sales of Windows Vista, its much-
aligned predecessor.
Microsoft acknowledges that it made mistakes with Windows Vista, and
there was huge pressure on the computing giant to produce a winner with
Windows 7. Larson-Green, who arrived just as Vista was being sent to
retailers, saw it as a clear opportunity to go rethink the way the
development teams worked.
Instead of organising engineers into separate groups focused on things
such as search, security and networking, Larson-Green realised a more
"end-to-end" approach was needed.
"We grouped people based on what pieces of software needed to work
together, rather than around specific feature deliverables," she says.
"In the past, there might have been a media team that was responsible
for all the things around media. But this time, part of what the media
team worked on was in the graphics team area, and some was in the
devices area.
"Each team had its technology mission for the area of the code that
they were responsible for, and we planned Windows as an end-to-end
experience rather than each individual team planning what they were
going to do and pulling it all together." The idea was hardly
revolutionary, but for a company like Microsoft, entrenched in
established ways of doing things, Larson-Green's arrival was a breath
of fresh air. "I'd been working on Office and had never worked on an
operating system before. I spent a lot of time learning about the
market, the challenges, the people on the team," she admits.
Vista, she says, had a "rough patch" at launch. It had been in
development for a long time, and "a lot of things had changed in the
world during that time". That forced the Windows development team to go
back to the drawing board with Windows 7, says Larson-Green. "We had to
ask ourselves, everything we know to be true, is it still true?"
The team crunched huge amounts of data about user behaviour to see
which areas needed to be improved and tweaked. Cutting down the amount
of time it took for the computer to get online was a major focus.
"The number one thing people do is connect to the internet," she says.
"We looked at the start-up process, thinking through what things needed
to be loaded in what order. We wanted to make sure your internet
connection was done very early in the start-up cycle."
They also tried to create an operating system with manners. Larson-
Green said she didn't want any interruptions in the flow of what people
do, so that meant fewer annoying pop-ups, which users loathed.
It would be wrong to dismiss Larson-Green's empathetic approach to
system design as typical female "soft skills"; in truth, her career
path has given her a more rounded view of the software industry than
many of her peers.
At school, she says, she was always the girl who was good at maths.
Larson-Green grew up in Washington state, the home of Microsoft. After
deciding to study computer science at Western Washington University,
she had to switch courses. "I waited tables to pay my way through
college, but the computer labs were only open to undergraduates in the
evening, when I was working. So I changed my degree to business
management, with an emphasis on management and information systems and
micro computers."
She applied for a job with Microsoft, and another position at software
solutions provider Aldus. "I got the 'thanks but no thanks' letter from
Microsoft on the same day I got an interview with the other company."
Larson-Green started off in customer support, answering calls for 10
months. "That's a big, huge learning experience," she says. "I learned
a lot about empathy."
She eventually reapplied for a role at Microsoft, working on the Visual
C++ team and Internet Explorer before joining the Office team, where
she took the bold step of replacing the menu-driven interface with
context-specific "ribbons". Consumers loved it, so it was little
surprise when Microsoft asked her to lead the Windows 7 project.
"User interface is customer service for the computer," she says. "A lot
of what I've learned has come from empathy, an ability to forget what I
know and think instead like a customer, seeing a product for the first
time."
Larson-Green already has one eye on the future of the Windows operating
system. Does she envisage it becoming a browser-based platform, like
Google's forthcoming Chrome operating system?
"The browser is a huge part of what you do on the computer," she
concedes. "But you're also able to be connected [to the internet] and
do things without having to go through the browser.
"I think as long as you want to be connected to devices or take
advantage of new hardware and things like touch-screens, which you
can't do without an operating system, it will be a while before you can
see a world where you can just see a browser. And the browser has to
run on something."
Emerging trends, such as gesture-controlled interfaces, like that found
on Microsoft's prototype Project Natal gaming system, are also of
particular interest. "There are things we're learning about that
weren't there at the start of Windows 7."
It's reasonable to assume that Microsoft is already planning for the
next version of Windows, though Larson-Green is coy about specifics.
"There are lots of fun, interesting things technology can do for you
when it knows a little bit about where you are, what you need and what
you care about."

Read More